görüsecegiz demistim blog. görüselim artik. icimde büyük firtinarlar kopuyor. Sebastian bana sonunda evlilik teklifi etti. cok mutluyum. iliskime sahip cikmak zorundayim. agustos ayindan beri ailemle sorunlar yasiyorum. evlenmek istedigimi söyledim, fakat alman oldugunu duyunca hem annem hem de babam bana karsi ciktilar. konuyu kapattilar. sonra agustosta izine gittim. döndügümde konu evde patlak verdi ve ikisi de karsima gecip Sebastian ile tanismak istemediklerini söylediler. aile olarak arkamda durmayacakmisiniz diye sorum - babam bana kapiyi gösterip güle güle dedi.
cok zoruma gitti. baskasi olsa gercekten o an cikip gitmisti ama ben o gücü kendime bulamadim. cünkü onlara verdigim degerin farkinda olmadiklarini idrak ettim o an. bu beni daha da cok yaraladi.
sonra ki haftalarda konu hic acilmadi. evde bir soguk rüzgar, sadece gerekeni konustuk.
annemin babamin kuzeni geldi Türkiye'den. Ona rica ettim, ailemle bir de sen konus dedim. Tamam askim tabi ki konusurum dedi.
Gectigimiz pazar bize geldi ve annemle babama Sebastian ile tanistigini söyledi. Ortada büyük bir konu var belli, neden cocugunuz ile konusmuyorsunuz diye sordu.
Babam - biz diyecegimizi dedik, istemiyoruz dedi.
Annem - dinden girdi benim utanmazligimdan cikti.
Vay efendim Islam da bir müslüman kadin hristiyan ile evlenemezmis. Erkege her sey serbest kadina geline yasak. Buyurun buradan yakin.
Bosuna konustuk bosuna dil döktük. Sifira sifir, elde var sifir.
Ve ben kendimi tamamen kapatmis durumdayim. Üzülemiyorum bile. Cünkü bugüne kadar bizi bu kadar acik görüslü yetistiren ailem gitmis, yerine 50 yildir Almanya da yasadiklari halda hic ileri görüslü olamayan bir aile gelmis.
Simdi konuyu nadasa biraktim. Subatta Türkiye'den aile büyükleri gelecek. Son kez onlarin ailemle konusmasini bekleyecegim ve eger ki o zaman da Nuh der Peygamber demezlerse nikah islemlerime baslayacagim.
35 yil boyunca hep onlarin istedigini yaptim. Ilk defa bir sey istedim ve bana kapiyi gösterdiler. Cok zoruma gidiyor.