Bugün 3 saat hastanede gecirdim. Ön konusmalar, kontroller derken o 3 saat nasil gecti anlamadim da.
Kitap okumaya calistim beklerken fakat konsantre olamadim. Orada oturan bir bayan ile sohbet ettim. Sanirim benden sadece bir kac yas büyüktü. Bir kiz cocugu varmis. Gögüs kanseriymis ve persembe günü gögsü alinacakmis.
Ardindan baska bir kadin geldi yanimda oturdu. Anladigim kadari ile kendi istegi ile bebek aldirmaya gelmis.
Sonra acil vaka geldi. Daha gebeliginin ilk haftalarinda asiri kanamali bir kadin getirdiler.
Sükrettim halime. Allahim beterinden saklasin dedim. Her seyin hayirlisi dedim.
Kürtaj ile tüm bilgileri verdiler. Olabilecek komplikasyonlar hakkinda aciklama yaptilar.
Ultrason ile rahmimi ölctüler.
Ardindan elimde büyük bir dosya ile eve döndüm ve yarin anastezi doktoru ile görüsmek icin telefon ile randevu aldim.
Bugün kanamam da basladi. Demek ki rahmin agzi acilmis, düsük zaten basladi.
Almanya da 500 gramdan daha az dogan bebekler ve gebelikte kaybedilen bebeklere "Yildiz" bebekler diyorlar. Yildiz bebekler ise oturdugum sehrin ana mezarliginda gömülüyormus. Yani hastane cöpüne atilmiyor.
Sene de iki kere gömüyorlarmis bebekleri. Mart'ta ve Eylül de. Istersem cenaze törenine gidebilirmisim.
Gitmeyecegim fakat daha sonra Yildiz Bebeklerin oldugu mezarligi ziyaret ederim.
Kal saglicakla blog.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder