Bundan sonra adamına göre muamele

İyi ki burayı açmışım lan. İyi blogger arkadaşlarım hariç kimliğimi kimseye aciklamamisim. Daha doğrusu bu blogun varlığından reelden kimseye anlatmamisim. Burası benim mabedim yoksa ben nerede içimi döküp istediğim zaman küfür edeceğim lan?
Çok yakın bir arkadaşım var benim. Tayfun diyelim adına. Tayfun ve abisi ve ben bir arada büyüdük. Ben onların evinin kızı, istediğim zaman girer çıkarım. Fenerbahçe maçlarını birlikte seyrederdik. Abisi ile bu aralar aramız limoni ama yinede her görüştüğümüzde sarılır öperiz birbirimizi.
Tayfun üç sene önce bir arkadaşım ile bir araya geldi. Uzaktan tanırım N.yi. Sonra Tayfun ile birlikte olduğu için onunlada kaynastik. Neyse iki sene önce çocukları oldu. Canım ciğerim, kuzum benim. Çok seviyorum ufakligi. Şimdi yavaş yavaş konuşmaya da başladı, adımı o kadar tatlı söylüyor ki bir görseniz.
Neyse E.nin 24 Eylülde doğum günü vardı. Mesaj attım doğum gününü kutladım. Zaten Tayfunun da 20. Eylül'dü. Neyse cevap gelmedi. İzine gidecekleri, belki gitmişlerdir diye düşündüm.

Dün öğle vakti bir baktım ki Facebook'a E.nin doğum günü pastası. Etrafında bir sürü ufaklık. Kutlama var belli. Evde de değil ha. Neyse akıllarına gelmemisim yine dedim çok üzüldüm.
Bir kaç saat sonra yine Facebook'a baktım bu sefer parti fotoğrafları çoğalmış. Bir sürü arkadasta gördüm fotoğraflarda. Salon tutmuşlar belli. Hep kadınlar, çocuklar.
Lan dedim bu ne? N.'ye mesaj attım "Haber verseydin keşke. Çocuğumuz yok mu diye cagirilmiyoruz? ;)" diye.
Gerçekten çok kırıldım. Ama bu benim N.'ye ilk kirilisim değil. Başlarım ben böyle arkadaşlığa. Hep biz arayalım, hep biz değer verelim. Hep biz koşturalım. S.k.tr. Bundan sonra adamına göre muamele.