Yoğun bir sınav döneminden geçtim. Topu topu bir sınav yazdım ama benim için çok önemliydi. Bu arada sevdiğimin sevgisi devam ediyor. Sınavlardan sonra aileme tanıştırmaya karar vermiştim. Fakat bir sınavımı erteledim. Tanistirmakta başka bir bahara kaldı.
İliskimde ufak bir sorun var. Sorun değil aslında ama ben büyütüyorum galiba. Annemin almancayı zor konuşması Sebiçin bir sorun yaratıyor herhalde. Yanlış konuşanları düzelttiği için annemi de düzeltecek diye bir hisse kapıldım. Buna izin vermeyeceğim çünkü anneme veya babama saygısızlık edilmesini istemiyorum.
Sınav öncesi bu konuyu fazla dile getirmedim ama bakalım ilerleyen günlerde nasıl gelişecek durumlar.
Yabancı dil sonuçta bu. Hangimiz bir yabancı dili yüzde yüz konuşabiliriz ki? Sebbunun farkında değil.
Su an açıkçası sallıyorum. Çünkü bu güne kadar hiç bir konuda kavga etmediğimiz için bu konuyu da halledecegimizi düşünüyorum.
Madem bu kadar büyük bir sorun teşkil ediyordu o zaman paşa beyim kendine yabancı bir kız arkadaşı bulmasaydı :)
Üniversiteye odaklanmış durumdayım. Temmuz'da sınavımı geçmek mezun olmak istiyorum.
Ondan sonra karar vereceğim. Aşk karın doyurmuyor ne yazık ki. Acı ama gerçek.
Karamsar olmak istemiyorum ama olmadı yoluma bakarım. Yoksa hangimiz "geberiyorum" dediğimiz halde ayağa kalkmadik ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder