Ananın ...

Şu an yemek masasından canlı bildiriyorum. Evdeki diyaloglar harika. :) Annem yurtdışında yaşayan teyzemle telefonda konuşuyor. Babamda yanında oturmuş bir yandan Ferihayı seyrederken, bir yandan da annemin teyzemle konuşmasına kulak kesiliyor.
Teyzemle annem eskilerden girdiler konulara, çocuklardan (yani bizden) çıktılar.
Annemin dediği şu: 'Bir daha dünyaya gelsem keşke, yani şu anki aklımla hiç birşey yaşamadan aynı noktada olsam. Birikimlerimle. Ben böylemi olurdum?'
O arada babam giriyor lafa. Diyorki: „Yine benimle evlenirdin değilmi hayatım?“
Annemin cevabı bu: „Tabi ananın a..nı görürdün sen. İşim yoktu zaten benimde.“
Babam: „Kalbimi kırıyorsun ama aşkım.“
Annem: „Hadi be oradan, senin gibi bu kadar sakin sessiz, tuttuğunu koparamayan, hakkını arayamayan adamla yine evlenirdim he?“
Bu arada olaya teyzem giriyor : “Anlaşamıyormusunuz Asya?“ diyor anneme.
Annem: „Yok canım niye anlaşamıyalım, Allah Allah.“
30 yıldır böyle bunlar. Ben böyle saf, herşeyi anında birbirine söyleyen sevgi görmedim. Bu kadar birbirini yiyip yinede bir başkası laf etmeye kalkıştığında sevgileri için kartal kesilen bir ailem var benim.
Herkese böyle güzel, yeri geldiğinde sevimli bir çekişme ile geçen bir sevgi nasip etsin bence.