Olmazsa olmazlarım var benim hayatta.
Olmasada olurlarım olduğu gibi.
Üniversiteye başlarken mesela bundan
başka üniversiteye gitmem ben deyip şu an okuduğum üniversiteye
yazıldığım gibi.
Olmazsa öleceğimi sandığım adamlar
oldu hayatımda. Beni bırakıp giderse, yaşayamam ölürüm dediğim
heriflere kıçımla gülüyorum şimdi.
Sarı lacivert kanaryalarım ölürse
bir daha başka hayvan sevemem dedim, sonra adını Garip koyduğum
ufak serçeyi dost edindim kendime. Kuşlar kanser olurmu? demeyin,
Garibide kanserden kaybettim.
Hayvanları sevmeye devam ettim ama
alıp sokmadım dört duvar arasına, bir yıkım daha yemek
istemedim.
Yanlış fatih tarafından fethedildim
demiştim ya, şimdi aklıma geldikçe iyikide olmamış lan seninle.
Gözüm körmüş benim herhalde
diyorum.
Şimdi gelelim sana Sebastian. Sevgi
emek ister, sabır ister. Senin gibi sakin bir varlık ister. Seninle
çok mutluyum, herşeyi zamana bıraktım ama demem o ki sende
bırakıp gidersen beni (Allah korusun) gebermem tabiki ama bir daha
birini sevmeye gücüm yetmez be adam!!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder